7 Kasım 2010 Pazar

Kapitalistsin Dünya

Her işçi çocuğu gibi, bir yerlere ödemem gereken paralarım var.
Ama;
param yok. Param yine bitti.
Herkes "sevgilime ne hediye alacağım yaaağ" diye düşünedursun;
"yok ya canım hiç bi şey istemiyor valla, iştahım yok şu sıralar" diyorum ben.
Parasızlığın gözü kör olsun.
Param yokken, herkesten nefret ediyorum.
Babamdan nefret ederim.(geniş zaman)
Ama
param yokken en çok babamı severim.
Beni anlayan tek insan o olur.


http://fizy.com/s/1m5ty1 bu da benden olsun. beleş.

5 yorum:

  1. benim de param yok.cebimdeki 10 milyon bitmesin bi anda diye yemekhane kartına para bile yüklemedim.yaaa.ben senden daha fakirim.
    o zaman Orhan Veli'den bi şiir gelsin:

    Bedava yaşıyoruz, bedava;
    Hava bedava, bulut bedava;
    Dere tepe bedava;
    Yağmur çamur bedava;
    Otomobillerin dışı,
    Sinamaların kapısı,
    Camekanlar bedava;
    Peynir ekmek değil ama
    Acı su bedava;
    Kelle fiyatına hürriyet,
    Esirlik bedava;
    Bedava yaşıyoruz, bedava.

    YanıtlaSil
  2. ayrıca alakasız olcak ama,benim en sevdiğim sayı da 9.

    YanıtlaSil
  3. nedense bu yazdıklarına ağlamam gerekiyormuş gibi hissettim. Merhaba.

    YanıtlaSil
  4. ağlama ağlama.merhabalar:)

    YanıtlaSil
  5. bak en azından baban seni anlıyor :)

    YanıtlaSil