Ben artık neredeyse "izlediğim filmlerle" övünecek kadar yalnızım.
Bir konuşma arasında lafı geçse de "hahhay siz hala kimlik numaralarınızı mı ezberliyorsunuz? benimkisi çok güzel." desem diye bekliyorum.
Son söylediğim yalandı.
Aslında farkettiğim şey; yalanlar olmadan yaşanılmadığı.
Düşünsenize her şeyin "gerçeğinin" size söylendiğini.
Ne kadar da kötü.
"Seni seviyorum"suz bir dünya.
Aynı şeye benziyor. Şeye işte. Şey gibi.
Ben müziksiz de yaşayamam mesela.
Parası olan insanlar elbise değiştirir 2 günde.
Ben sevdiğim sanatçıları, grupları değiştiriyorum.
Yazın sevdiğim gruptan bi bakmışım hooop sıkılmışım.
2 ay önceki sevgilimin adını bi bakıyorum hoop unutmuşum.
(Sanki 2 ayda bir sevgili değiştiriyormuşum gibi oldu bu ama. ben eski sevgiliciyim. onu da bi şe yaparsanız.)
Neyse işte.
Kendisinden sıkılacağım bir sevgilim bile yok.
Oysa ben burda onunla izleyeceğim filmlerle ve şarkılarımla.
ve eski türkçe çok güzel bence. http://fizy.com/#s/1lvwe0