Hayatımdan spoiler geçmek çok zor benim için. Ne diyebilirim ki zaten? Bugün şunu şunu yaptım'ı imgeleyerek nereye ulaşabilirim?
Şu an neler yaşadığımı, neler hissettiğimi anlatamayacağım ben,yine.
Ama sürekli yaptığım, yaşadığım bir şey ki; hiç şüphesiz acı çekmek.
Kendi kendime acı çektiriyorum.
Sürekli kıyaslıyorum canımın acıması mı,yoksa bedenimin acıması mı? Canımın yanması mı, yoksa bedenimin acılar içinde kıvranması mı?
Benden her gidişinde bu ayrıma düşüyorum.
Ve her ayrılıkta kendimi kulağımı deldirirken buluyorum.
Acı veriyor evet, ama hoşuma gidiyor.
Önceden 2 kere deldirdim böyle.. 2 kere düşmüştüm bu ayrıma.
Ama şu an o kadar ağır geldi ki tam 4 tane deldirdim kulağımı. Deliler gibi acıyor.
Gece üstüne yatamayacağım mesela, ben hep o tarafa yatardım oysa ki.
Yastıksız yatıyorum ayrıca. Sabaha boynum tutulmuş uyanıyorum.
Böylece içimdekini dışımda yaşıyorum, kendimce.
Zor oluyor ama, başka türlü de olmuyor.
---
+Bu kadar kısa zamanda bir şey olmaz zaten değil mi?
-ilk görüşte olur.
---